والدینی که کار می‌کنند، چطور باید برای فرزندانشان وقت بگذارند؟
با وظایف زیادی که در خانه و محل کار وجود دارد، والدین شاغل باید مسئولیت‌های خود را ازنظر استراتژیکی اولویت‌بندی کنند تا وقت کافی برای فرزندان خود داشته باشند. آن‌ها باید از خود بپرسند، من به‌عنوان پدر یا مادر، آیا کاری را که لازم است انجام دهم، به خوبی انجام می‌دهم؟ وقتی اغلب در مورد عمل متعادل کردن مدیریت کار و فرزند پروری صحبت می‌کنیم، فرض این است که راه‌حل آن باید ترکیبی از سازش، چندوظیفه بودن و انتخاب شغلی مناسب و کارفرمایی باشد که موقعیت ما را درک کند؛ اما چندوظیفه‌ای بودن طاقت‌فرسا است و همه ما این شانس را نداریم که فرصتی برای انتخاب یک کارفرمای انعطاف‌پذیر و درک کننده داشته باشیم. حتی اگر این کار شدنی باشد، باز هم انجام کارها و همزمان فرزندپروری به روش‌ها و برنامه‌ریزی‌های دقیقی نیاز دارد.
یک روش جایگزین، فکر کردن در مورد فرزند پروری به‌طور استراتژیکی‌تر و اولویت‌بندی دقیق‌تر کارها است: شما به‌عنوان والدین شاغل ، چه‌کارهایی را باید انجام دهید که وقت کافی داشته باشید؟ چه کارهایی را باید انجام دهید تا بیشترین ارزش به زندگی فرزندان شما اضافه شود؟ و چگونه باید فرزندان خود را به بزرگ‌سالانی خوشبخت و دانا تبدیل کنید؟
هر پدر و مادر شاغلی پاسخ‌های متفاوتی به این سؤالات خواهد داشت، اما به‌طورکلی، می‌توانیم بر اساس میزان استراتژیک بودن کار و میزان نیاز به درگیری مستقیم والدین، فرزند پروری را به چهار نوع کار مختلف تقسیم کنیم:
- مراقبت معنوی: تعامل فکری و عاطفی با فرزندان
- تصمیم‌گیری: تصمیم‌گیری در مورد بهترین کارها برای فرزندان، حل مسئله
- تدارکات: حمل‌ونقل کودکان، درخواست از آن‌ها برای انجام تکالیف، پیگیری تصمیم‌گیری و سازمان‌دهی فعالیت‌ها
- انجام کارهای خانه: همه وظایف موردنیاز برای اداره خانه ازجمله پخت‌وپز، نظافت، لباسشویی و امور دیگر
بیشتر مطالعات و اصول مربوط به فرزند پروری مؤثر، حاکی از آن است که دو مورد آخر به‌طور چشمگیری به دخالت مستقیم کمتری نیاز دارند و با خیال راحت می‌توان آن‌ها را بدون احساس گناه به دوستان، پرستار بچه‌ها یا مهدکودک‌ها سپرد.
اولویت دادن به مراقبت معنوی و تصمیم‌گیری می‌تواند بیشترین تأثیر مثبت را در کودکان داشته باشد، درحالی‌که به زمان بسیار کمتری حدود شش ساعت در هفته نیاز دارد.
بااین‌وجود، صرف وقت نامتناسب برای کارهای تدارکاتی و امور منزل می‌تواند وقت و انرژی موردنیاز والدین شاغل را بگیرد و آن‌ها تمرکز کمتری بر جنبه‌های استراتژیک تربیت و پیشرفت شغلی در اختیار داشته باشند. اما می‌توانید اولویت‌های خود را دوباره تنظیم کنید و اطمینان داشته باشید زمانی را که در خانه می‌گذرانید بیشترین تاثیر را روی کودکان خود می‌گذارید.
مراقبت معنوی
تمامی نتایج حاصل از مطالعات در مورد فرزند پروری خوب و مؤثر شامل مفاهیمی مانند نشان دادن عشق، برقراری ارتباط، حمایت، آموزش ارزش‌ها و تعیین مرزها است. اگرچه ممکن است واژگان از یک پژوهش به پژوهش دیگر متفاوت باشند، اما این مفاهیم را می‌توان به‌طورکلی «مراقبت معنوی» نامید.
مراقبت معنوی به والدینی نیاز دارد که از نظر عاطفی و فضای روانی بتوانند با فرزندانشان ارتباط برقرار کنند و طبق مطالعات متعدد، ازنظر اولویت در درجه اول قرار دارد.
برای اطمینان از اینکه مراقبت معنوی را در اولویت خود قرار می‌دهید، حداقل نیم ساعت وقت متمرکز و آرام را برای گذراندن با فرزندان خود بدون برنامه مشخص پیدا کنید. این زمان می‌تواند در هنگام صبحانه، قبل یا بعد از شام یا هر زمانی که کارهای وقت‌گیر دیگر را به‌طور منظم کنار بگذارید، باشد. اگر والدین درگیر چندوظیفه، کار و امور روزمره باشند، ارائه مراقبت‌های معنوی دشوار است، بنابراین برنامه خود را برای این ۳۰ دقیقه تنظیم کرده و فقط روی بچه‌های خود تمرکز کنید. مراقبت‌های معنوی با بزرگ‌تر شدن کودکان از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود.
در طول مدتی که با فرزندان خود هستید، سؤالاتی را با پایان باز بپرسید و کنجکاو و علاقه‌مند باشید. از آن‌ها سوالاتی مشابه این سوالات را بپرسید: روز شما چگونه گذشت؟ امروز کلاس ورزش چه اتفاقی افتاد؟ آیا می‌توانم در هر کاری به شما کمک کنم؟ نظر شما درباره معلم جدید چیست؟ محبت نشان دهید زیرا تعریف و تمجید، بغل کردن یا کلمات تأییدی می‌تواند بسیار تاثیرگذار باشد. مخصوصا نوجوانان اگرچه ممکن است زیاد نشان ندهند ولی قدردان آن هستند.
تصمیم‌گیری
تصمیم‌گیری می‌تواند مسئولیت سنگینی ایجاد کند. برخی از تصمیمات نیاز به تحقیق در مورد موضوعات ناشناخته مانند مسائل پزشکی یا اقتصادی دارند. برخی دیگر شامل معاملات دشوار با عواقب غیرقابل‌پیش‌بینی است. کدام کلاس‌ها و فعالیت‌ها را باید به بچه‌ها پیشنهاد داد؟ اگر در مدرسه حادثه‌ای رخ داد، بهترین راه مقابله با آن چیست؟ آیا برای کمک به فرزندم لازم است یک معلم خصوصی استخدام کنم؟ چه موقع زمان مناسبی است که فرزند من بتواند به‌طور مستقل با دوستانش در خارج از خانه کارهایی را انجام دهد؟
بسته به ماهیت تصمیمات شما، میزان درگیری موردنیاز والدین شاغل می‌تواند متفاوت باشد. در مواردی که این مسئله شامل مراقبت معنوی یا مسائل پزشکی است، بدیهی است که نیاز بیشتری به درگیری والدین وجود دارد؛ اما در موارد دیگر مانند انتخاب اینکه در کدام‌یک از کلاس‌های فوق‌برنامه شرکت کنند یا اینکه آیا آن‌ها می‌توانند شب را در خانه دوستان بخوابند، ممکن است بتوانید تفویض اختیار کنید یعنی از یک بزرگ‌سال دیگر مثل همسر، دوست خانوادگی، پدربزرگ یا مادربزرگ کسی باشد که در اکوسیستم فرزند پروری یکی از شبکه‌های اجتماعی شما در دسترس است تا در تصمیم‌گیری‌های کم‌اهمیت‌تر کمک کند.
علاوه بر این نوع کمک، مطالعات نشان داده است که درگیر شدن یک فرد بزرگ‌سال دیگر در اکوسیستم فرزند پروری برای بهزیستی عاطفی کودکان، به‌ویژه هنگامی‌که در حال رشد باشند، مفید است. مطمئن شوید که مرتباً با این افراد در ارتباط بوده و همسو هستید و با بزرگ‌تر شدن فرزندان خود، اطمینان حاصل کنید که مالکیت بیشتری بر این تصمیمات دارید.
علاوه بر این، مهارت‌های حل مسئله را به فرزندان خود بیاموزید: چگونه آرامش خود را حفظ کنند، گزینه‌ها را ارزیابی کرده و عواقب احتمالی را در نظر بگیرند.
این امر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا تصمیمات مطمئن و متناسب با سن خود را بدون دخالت شما بگیرند. به‌عنوان‌مثال، یک کودک ۱۰ ساله می‌تواند آب و هوا را بررسی کند و تصمیم بگیرد که آیا پوشیدن کت در مدرسه بدون نیاز به انتخاب شما، برای آن‌ها ایده خوبی است.
تدارکات
تدارکات شامل تمام برنامه‌ریزی‌ها، حمل‌ونقل و جدول زمانی است که برای بردن فرزندان شما به مدرسه، فعالیت‌های ورزشی و کلاس‌های فوق‌برنامه، سینما و تئاتر و غیره و همچنین تعهدات خودتان به‌عنوان یک بزرگ‌سال شاغل انجام می‌شود که شامل بسیاری از جنبه‌های عملیاتی ناشی از تصمیم‌گیری است. برای مثال اگر کودکی به تیم شنا می‌پیوندد، یک نفر باید وسایل موردنیاز را خریداری کند، برنامه را مدیریت کند، فاکتورها را پرداخت کند و بچه‌ها را ببرد و بیاورد.
معمولاً تصدیق می‌شود که فعالیت اضافی و بیش‌ازحد در کودکان می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد و این در حالی است که سازمان‌دهی آن فعالیت‌های اضافی نیز باعث افزایش حجم کار والدین شاغل می‌شود. برای مقابله با این موضوع، فعالیت‌هایی را که از اهمیت بیشتری برای کودکان شما برخوردار است، اولویت‌بندی کنید و نگران این نباشید که از بقیه کارها عقب می‌مانند.
علاوه بر این تا حد امکان در زمینهٔ تدارکات، پشتیبانی اعضای خانواده، دوستان، آژانس‌ها و خدمات اتوبوس‌ها را بپذیرید. هنگام انجام این کارها، جنبه‌هایی از تدارکات را که می‌توانند دارای عنصر مراقبت معنوی باشند، در اولویت قرار دهید. به‌عنوان‌مثال، بسیاری از والدین دریافته‌اند که اگر فاصله فعالیت‌های بعد از مدرسه خیلی دور باشد، ایده خوبی است که خودشان رانندگی کنند و بتوانند با فرزندان خود در مورد آنچه در زندگی آن‌ها می‌گذرد صحبت کنند؛ اما ۱۰ دقیقه رانندگی بین کلاس هنر و تمرین فوتبال ممکن است موضوعی باشد که بتوانید آن را به یکی از دوستان خود تفویض کنید، مخصوصاً اگر کودک آن‌ها نیز در آن فعالیت‌ها شرکت می‌کند.
کارهای خانه
کارهای خانه از کمترین جنبه استراتژیکی فرزند پروری برخوردار بوده ولی فوق‌العاده وقت‌گیر هستند. نیویورک‌تایمز اخیراً تخمین زده است که والدین، ۵ الی ۶ ساعت در روز را به کارهای خانه اختصاص می‌دهند. بسیار مهم است که کارهای کم‌ارزش خانه را کاهش دهید تا بتوانید انرژی و وقت خود را برای مراقبت‌های دیگر آزاد کنید و یا بخشی از این امور را تفویض کنید که بتوانید کودکان را نیز در آن‌ها سهیم کنید. از این گذشته، اگر تفویض کارها به بچه‌ها را به‌درستی انجام دهید، مسئولیت‌پذیری را یاد می‌گیرند و به‌طورکلی از موفقیت بیشتری در زندگی برخوردار می‌شوند.
تفویض می‌تواند کمک گرفتن از خانواده و دوستان یا به کار گرفتن مستخدم باشد. علاوه بر این، آگاهانه تصمیم بگیرید که کدام کار را انجام دهید یا از آن بگذرید. از
کارهای خانه را به کاری تبدیل کنید که همه باهم در آن شرکت کنند این کار تفکر شما را در مورد توانایی‌های فرزندان‌تان به چالش می‌کشد. یک فضای منظم ایجاد کنید که در آن از کودکان خواسته شود تا بر اساس یک برنامه مشخص، مسئولیت کارهای خانه را بر عهده بگیرند.
به فرزند خود بگویید کارهای خانه و تمیز کردن مسئولیت شما نیست، بلکه کارهایی است که برای خانه انجام می‌دهید؛ مثلاً کودک خردسال می‌تواند روزانه مقداری غذا برای حیوانات خانگی بیرون بگذارد. کودک دبستانی می‌تواند هفته‌ای یک‌بار حوله‌های همه را در ماشین لباسشویی قرار دهد. یک نوجوان می‌تواند برای خرید شیر و سایر ملزومات عادی با دوچرخه به فروشگاه برود.
برای انجام موارد ذکر شده، والدین شاغل نیاز به اولویت‌بندی دقیق و مدیریت زمان و توجه کافی دارند. هنگامی‌که پدر یا مادری از پخت‌وپز و کارهای خانه خسته شده‌اند به سختی می‌نتوانند در آرامش کامل بر گفتگوی کودک درباره‌ی یک روز بد او در مدرسه یا یک سخنرانی مهم در محل کار، تمرکز کنند.
