دورکاری یا حضور: مدل ترکیبی، راهکاری برای آینده
- آیا تا به حال از شیوه‌ی کار کردن در محل کار خود خسته شده‌اید؟
- آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که شیوه‌های کار کردن در سال‌های آتی چگونه خواهد بود؟
وب‌سایت Accenture یک تحقیق جامع برای این موضوع تدارک دیده است و به نتایج جالبی دست یافته که در ادامه‌ی این متن به بررسی این نتایج و جزئیات آن خواهیم پرداخت. براساس این تحقیق در سال ۲۰۲۱ با بیش از ۹۰۰۰ کارمند در سراسر جهان، اغلب کارکنان مدل ترکیبی کار کردن را ترجیح می‌دهند، یعنی افراد دوست دارند، بخشی از کار خود را در محل کار و بخش دیگر را از خانه دنبال کنند.
۸۳ درصد از کارکنان در سراسر جهان مدل کار کردن به شیوه‌ی ترکیبی را به دورکاری و یا کار تمام‌وقت ترجیح می‌دهند.
اما چرا این مدل تا این حد جذابیت دارد؟
کسانی که در طی دوران کوید ۱۹ با مدل ترکیبی کار می‌کردند، از سلامت روانی بهتری برخوردار بودند، روابط قوی‌تری داشتند و کمتر احساس خستگی می‌کردند. آن‌ها هم‌چنین نرخ فرسودگی شغلی کمتری نسبت به افرادی داشتند که به صورت مرتب از محل کار یا دورکاری مشغول بودند.
۲۵ درصد افرادی که در این تحقیق شرکت کرده‌اند، در کل دوران کرونا در محل کار حضور داشتند و به صورت تمام وقت با پروتکل‌های بهداشتی کار می‌کردند. این نشان می‌دهد که نه تنها دورکاران این شیوه‌ی کار کردن را ترجیح می‌دهند، بلکه افرادی که به صورت حضوری کار می‌کنند هم به مدل ترکیبی کار کردن علاقه‌مندند.
مکان عامل اصلی نیست
این روزها در قرن بیست و یکم بسیاری از سیاست‌های منابع انسانی به نفع کارکنان است و سازمان‌ها معمولا تلاش می‌کنند تا مدل‌هایی را ارائه دهند که تمامی نیازهای کارکنان را برآورده کند.
تجربه محیط کار معمولی برای کارکنان دیگر وجود ندارد. (البته که استانداردها در کشور ما بسیار پایین‌تر از کشورهای دیگر است)
پرسیدن این سوال که مردم در آینده در چه شرایطی قرار است کار کنند، سوال اشتباهی به نظر می‌‌رسد. بهتر است این‌گونه سوال کنیم: چه چیزهایی پتانسیل فرد را آزاد می‌سازد و به او کمک می‌کند تا مثمرثمر باشد؟
این یک سوال بسیار مهم است. در ادامه نمودار تجزیه تحلیل احساسات نسبت به آینده را مشاهده می‌کنید که شرکت‌کنندگان براساس میزان خوش‌بینی یا بدبینی خود دسته‌بندی شده‌اند. این نتایج نشان می‌دهند که نیمی از افراد نسبت به آینده کار ذهنیت منفی دارند.
نیروی کار مولد و سالم در همه جا
این تحقیقات نشان داد که ۴۰ درصد از کارکنان احساس می‌کنند که چه در محل کار و چه در دورکاری می‌توانند تاثیرگذار و موثر باشند. بخش کوچکی از کارکنان احسان کردند که مکان در میزان موثر بودن آن‌ها تاثیرگذار است.
به نظر می‌رسید اتفاقاتی که طی یک سال گذشته رخ داده باعث شده که آن‌ها احساس نارضایتی و بی‌علاقگی کنند و یا منفی‌نگری باعث شده که برخی از افراد نتوانند به اندازه‌ی کافی بهره‌ور باشند. اما با کمال تعجب بسیاری از کارکنان با عملکرد خوب هم در این دوران دچار ضعف و پسرفت شده‌اند.
اما چه چیزی آن ۴۰ درصد را از بقیه مجزا می‌سازد؟ بله، همان‌طور که حدس می‌زدیم، نبود عوامل استرس‌زای منفی در زندگی آن‌ها باعث و بانی نبوده است. بلکه وجود منابع فراوان در سطح فردی و سازمانی باعث عملکرد بهتر آن‌ها شده است. داشتن منابع لازم و کافی باعث رشد و بهبود بهره‌وری کارکنان می‌گردد. چالش‌ها چه در محل کار و چه به هنگام دورکاری هم‌چنان وجود دارند، آن‌چه که سازمان‌ها باید روی آن تمرکز کنند، تامین صحیح منابع و قرار دادن آن‌ها در اختیار کارکنان است.
منابعی که به کارکنان کمک می‌کنند، در هر جایی پر بازده باقی بمانند
- خودمختاری: هر جایی که احساس کنم برای مدیریت زمان خود آزادی دارم و برای بهبود کار خود بازخوردهای مداوم دریافت کنم و انتظارات واقع‌بینانه‌ای از عملکردم وجود داشته باشد، می‌توانم مثمرثمر باشم.
- سلامت روانی: اگر ماهیت کار، فرهنگ سازمانی و همکارانم به من کمک کنند که احساس مثبتی نسبت به شرایط داشته باشم، می‌توانم در هر شرایطی مثمر ثمر باشم.
- مهارت‌های دیجیتالی: زمانی که برای افزایش سطح مهارت خود در فناوری‌های نوظهور مانند رایانش ابری، امنیت سایبری، رباتیک، واقعیت مجازی و سایر ابزارها فرصتی داشته باشم، احساس می‌کنم که مثمر ثمر هستم.
- سیاست‌های بهداشتی شرکت: اگر شرکت شرایط و سیاست‌هایی را اتخاذ کند که باعث حفظ سلامتی من شود، مانند تمیز کردن و ضد عفونی کردن محل کار، محدود کردن تعداد پرسنل در دفتر به صورت همزمان و اطمینان از مرخصی استعلاجی، در هر شرایطی که باشم، احساس رضایت می‌کنم.
- رهبران حمایت کننده: وقتی رهبران سازمان به رفاه، بهره‌وری و رشد شخصی من اهمیت دهند، من می‌توانم در هر شرایطی مثمرثمر باشم.
- بلوغ دیجیتال: اگر سازمان دارای دیدگاه ارزشمند در زمینه دنیای دیجیتال و ابزارهای ایجاد نوآوری، همکاری و انگیزش کارکنان باشد، می‌توانم در هر جایی مثمرثمر باشم.
برخی آمارهای جالب دیگر
- ۶۳ درصد از سازمان‌هایی که رشد خوبی را تجربه کرده‌اند و کارکنان‌شان بهره‌وری بالایی داشته‌اند، از مدل کار کردن در هر جایی که امکان‌پذیر است، بهره می‌گیرند.
- ۶۹ درصد از شرکت‌هایی که دارای رشد منفی هستند، روی موضوع کار فیزیکی در محیط تعیین شده شرکت تمرکز دارند.
- ۸۵ درصد از افرادی که احساس می‌کنند می‌توانند از هر جایی کار خود را با بازدهی بالا انجام دهند، قصد دارند برای مدت طولانی در شرکتی که کار می‌کنند، بمانند.
از آینده الهام بگیرید
هیچ‌کسی نمی‌داند آینده به چه شکلی خواهد بود، اما ما می‌دانیم که کارکنان برای رشد در هر مکانی به چه چیزهایی نیاز دارند. رهبران و مدیران خوب با تعریف مجدد سیاست‌های کاری و تقویت روابط خود با کارکنان می‌توانند در بهبود آینده نقش آفرین باشند.
منابع انسانی خود را به شیوه‌ای مدرن مدیریت کنید
مدیریت منابع انسانی به شیوه‌ی سنتی دیگر جوابگو نیست. برای مدیریت منابع انسانی از روش‌های انسانی، اخلاقی و مدرن بهره بگیرید.
کارها را با تمرکز بر افراد طراحی کنید
هیج الگویی وجود ندارد که متناسب با همه باشد، سازمان‌ها باید به نیازهای انواع کارگران پاسخ دهند. سازمان‌هایی که از ایمنی روانی و جسمی کارکنان حمایت می‌کنند، قابل اعتمادتر خواهند بود.
دیجیتال محور باشید
در آینده‌ی نزدیک سازمان‌هایی که از نظر دیجیتال محوری رشد سریع‌تری داشته باشند، مکان‌های بهتری برای کار کردن خواهند بود. تسلط دیجیتال را در همه‌ی سطوح سازمان تقویت کنید. مسیرهای مناسب برای مهارت‌آموزی و یادگیری نیازها را طراحی کنید.
انسانیت و اخلاقیت را در اولویت بگذارید
رهبران مسئول شرایطی را ایجاد می‌کنند که در آن مدیران به طور کامل از وضعیت کارکنان‌شان آگاه باشند. آن‌ها فرهنگ رشد و پیشرفت مداوم کارکنان را تقویت خواهند کرد.
اهمیت به امنیت و حریم خصوصی کارکنان
در سال‌های آینده احتمال این‌که کارکنان اهمیت بیشتری به حریم خصوصی خود دهند، افزایش خواهد یافت و کاملا واضح است که اگر شرکت‌ها در همین وضعیت فعلی قرار داشته باشند، در این زمینه با چالش‌های بسیاری مواجه خواهند شد.
منبع: Accenture
